یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینیم

پا کدلی بگزیدن دشوار نیست . هر چند مُخ هی همه چیز و همه ی ادراک را می پیچاند و دو دوتا چهارتا می کند و پاکدلی را دشوار نشان می دهد ، اما به دلیل اینکه ، در وجود انسانیت ، پاکی نهفته است و همه ی هستی از پاکی نشات می گیرد ، پس شناخت و گزیدن اش شدنی ست و هنگامی که انجام گرفت ، همه چیز زیبایی ست . ومزه ی زندگی می دهد ونمی توان مرگ دیگران را پذیرفت . حکم اعدام ، به هر بهانه یی هم که امروزه ، در برخی مناطق ـ به نام وبرای جلوگیری از خشونت و ظلم ـ هنوز انجام می شود ، راه حل نیست .وتنها به عادی شدن این خشونت ، دامن می زند . به نظر من هر انسانی قادر است ، به بینشی گسترده و پاکدلی برسد . هنگامی که انسان همه ی کینه ها و ترس ها و درد خود را شناخت ، تازه پی می برد که با گذشت و عبور از این مرتبه و مرحله و آشتی با خود و دیگران و همه ی خوبی ها وبدی ها ی زندگی ، به پاکدلی نزدیک شده . باور کنید ! من این چیزها را برای سود و زیان خودم نمی نویسم ، من به پاکدلی نزدیکم ، شاید هم خیال می کنم نزدیک شده ام . به هر حال همانظور که در پست های پیشین یکبار در باره ی بیماری و روش های گوناگون درمان نوشتم ، مسئله ی شخصی خودم ، آموزش دیدن و یادگیری ست ، اما بخاطر روشن شدن دیدگاه ام برای دیگران ، گاهی در پستی هم نظری شخصی مطرح می کنم ، که شاید بعضی ها خوششان نیاید . من مخالف حکم اعدام وجنگ و خشونت و ظلم و بی قانونی ام . حضرات ! اینگونه که در زندان های ایران با زندانیان رفتار می شود ، ستم نیست ؟ . نمی دانم چند نفر به این وبلاگ سر می زنند . تعداد خوانندگان برام مهم نیست ، آنچه که مهم است ، بیان است ونه بیش.

حالیا مصلحت وقت در آن می بینم
که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم
جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم
یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم
حافظ