هان مشو نومید که اندر پرده

امروز می خواستم ، چند خط اینجا بنویسم و از سویی ،یادی از جانباختگان عاشورای گذشته کنم و از سوی دگر به زندانیان مبارز در بند و دانشجویان و دیگر مبارزان راه آزادی و رهایی مردم ستم کشیده ی ایران جوری دلگرمی برسانم تا بدانند که در آن دورها هم کسانی هستند که فداکاری های شان را دنبال می کنند و قدر می دانند . ومی خواستم ،مطلبی هم در باره جشن ها ی آتی از جمله جشن شب یلدا و ایام کریسمس وتحویل سال میلادی در این پست باشد . اینها همه را می خواستم ، اما امروز هر چه به وبلاگ ور رفتم ،فایده یی نداشت ونشدنی ست . یعنی می شود چیزی نوشت ، اما آرایش پست ،همین است که هست . در اصل جان سخنم در همان چند واژه ی تیتر نوشته شد . نا امید نشوای دوست! این کشور بالاخره روزی نه چندان دور از شر ظلم آخوند و آقازاده و نظامیان زورگو خلاص می شود و آزاد ،وبی قانونی امروز ه ، به پایان می رسد .  پس ناامید نشو ای دوست !  امیدوارم سال دو هزار و یازده ی میلادی را با نشاط و تندرستی آغاز وبا آگاهی به پایان برسانید ! بیماران و دردمندان و محرومان و محتاجان را فراموش نکنید . چراکه بدبختی های اجتماعی هم مثل هوای تنفسی  درتهران که مسموم است و هر چه هم که نادیده بگیریم ، بدتر و بدتر می شود هست و جدی  .     

امروز

یکم دسامبر روز جهانی مبارزه با بیماری جانسوز ایدز شناخته شده . در بسیاری از کشورها با یادآوری بر این بدبختی و لزوم آگاهی بخشی در مورد این بیماری و نوع پیشگیری ، برای نوجوانان مراسم و برنامه هایی برپاست ، تا مردم دیدی آگاهانه تر به این بیماری و بیماران مبتلا به آن داشته باشند .اینکه دلیل بیماری و آغازش چه بوده ، بحثی جدا از حال روانی  بیمار است و راه های درمانش هم جدا . یعنی اولی گذشته است و دومی آینده . اما برای بسیاری از سازمان ها و تشکیلات مددگر حال کنونی بیمار و نوع بینش دیگران نسبت به این بیماری مهم  تراست و اکنون .  می دانم که دردمند وبیمار در حافضه ی تاریخی انسان ، جوری همیشه جزوی از انسانیت اوبو ده و همراه  اش  . اما این گونه از هم خبر داشتن   به دلیل ارتباطات  اینترنتی مال امروز است و نو .   جهان امروزه به دلیل ارتباطات دل های انسان ها به هم نزدیک تر شده و آگاهی از دردهای جانسوز برای همه ی مخاطبان دلخراش .حدود بیست سال پیش ، عده یی از روشنفکران و جامعه شناسان ، رابطه ی انسان های مدرن با اینترنت و انزوا گرفتن شخص از جامعه را به نحوی و تا حدودی خطرناک می دانستند و برای آینده ی انسان های منزوی در جهان مدرن ، بسیاری از پدیده های نو را تیره . اما امروزه می توان دید که آنجور نشد و انسان های منزوی هم از طریق ارتباطات به جمع پیوستند .  برای نمونه امروز ه می بینیم یک دقیقه فیلم ضبط شده ی مبایل می تواند در بزنگاه خاص ،چه کنش و واکنش اجتماعی یا سیاسی وسیعی ایجاد کند . کلن :  به زبان کوچه و خیابان ایرانی باید به عرض رساند که دیگر نمی شود با دانستن از بدبختی دیگران مثل گذشتگان گفت ، چشمش کور و دندش نرم ! به من چه . انسان آگاه امروز ی از حال دیگران باخبر است و دلسوز