از دم صبح ازل تا ...

تسلیت وسپاس و شکر که این واقعه در تعطیلات تابستانی بود و محصلان در مدارس نبودند .

اگر از این نکته حرکت کنی که انسان ها در ذات و اصل جوهر یکی اند ؛ باید بپذیری که هر چه در توست ؛ در همه ست . و . و بازهم و . : در آیینه که می نگری می توانی خود بینی و خدا ی خود و دوست و دشمن خود .تا تو چه بخواهی و که باشی و جه بینی

و

چه 

با ادراک 

   بنگری؟؟؟

فهم اجتماعی در یک جامعه بر اساس تجارب تاریخی و فرهنگی آنها ست .تیتری این پست ـ از دم صبح ازل ـ تا آخر شام ابد . که  مصرعی از بیتی از غزل های حافظ شیرازی ست ؛ تکه یی از بینش ایرانی ست .یعنی بیشتر مردم ایران به صبح ازل و شام ابد تا حدودی اعتقاد دارند . هر چه که باشد ؛ حدود پنج  شش هزار سال است که در ایران یکتا پرستی غریب نبوده و مشی و مشیانه وآدم  وحوا تعریف شده بوده و فرعون و ضحاک هم در اذهان عمومی جامعه ودر عمل هم بارها بوده .پس صبح ازل و شام ابد در دین و ادبیات و سیاست و جامعه شناسی استفاده شده . حالا یک عده یی بیان تو ایران و بگن : نه . چنین نبوده و نیست . چی پیش میاد ؟
از سوی دیگر ؛ دست کم از زمان حمورابی و کوروشکبیر گرفته به بعد در قوانین ارج نهادن به حق فرد ( انسان (مطرح بوده .حقوق انسانی دست کم در کتاب های قانون جدی حساب می شده و محترم بوده .

و
در این یکی ؛دو سده ی گذشته ؛جامعه هزینه های بسیار پرداخته تا حرمت انسان به عنوان «فرد »عزیز و گرامی باشد 
یعنی زمان
آن رسیده
که
رنسانسی
در
امور قضایی
انجام بشه
و
آنچه که بین الملل
تصمیم گرفته شده انجام گیرد 
تا
جامعه
به آرامش 
و
اطمینان
نزدیک تر بشه

و
آزادی

واحترام به
حقوق خود

و
دیگران
را
زندگی کند